Viti i mbramë i jetës

Ilir Belliu

Çmallje 

Cicëritëse çmalljet

nën mjegullën e qenies.

Vyshken apo trillen

në një pranverë pa njerëz?! 

I vdekur jetoja 

në lindje e sipër 

Tani një rrebesh dënesjesh 

përmbyt.

Mungesë

Pa shih! 

Djaloshi virgjëror 

Ndjell padjallëzisht

Vejushën e trishtë… 

Miq të errët 

Lyp ujë

Edhe britma e dorës… 

të vuash është njëlloj

Si të vrasësh pavullnetshëm 

Gjakpirësin yjor… 

Armiku yt më i dhembshur

Si një floke pa sy.

Viti i mbramë i jetës 

Viti i mbramë i jetës, 

strehë e kristaltë habie. 

Je euforik më kot 

dhe i shtangur 

si një shkëmb. 

Me dhëmbët e rënë

të pendimeve 

përtyp nga pak vetvete…