Mbijetesa

Nga Miradije Ramiqi *

Do të ec drejt diellit

Të hënën nëpër hënë

krejtësisht e veshur

në të bardha

në rrugë do të nisem

drejt diellit do të ec

me trupin tim ta zë

dritën e tij

pastaj

në një kohë tjetër

do të mbërrij

në një tjetër yll

Dashuri e harruar

So Longe. G. Moor

Tingëllimë

zëri yt

dashuri e harruar

lehtësisht më vjen

i (k)thyer në kornizë

i mbështjellë me purpur

në veshin tim

ëmbëlsisht

shkrihet I qetë

Mbijetesa

Kohët po ndryshojnë

e djeshmja

nuk do të vijë sot

e sotmja kërkon të nesërmen

ta vërë në lojë

pikënisjen

Në kaltërisnë e syve

Në kthinën e kësaj nate

u diktua edhe një dritare

prej nga të shikoj në vetmi

me katër sy shigjete

Ti nuk e njeh vetveten

ashtu si e ke në mua

peizazhi im i gjorë

Sharro edhe më thellë

në kaltërsinë e syve të mi

nëse do të arrish një herë

të më gjesh aty ku më le

Peizazhi im i gjorë