Dil nga heshtja !

Nga Besnik Camaj

 
Në heshtjen
e shpirtit tënd
ndiej të gravuar
vuajtjen
që të rivjen
saherë që të lëmon
me dashurinë e thyer
q’e bëri copë-copë.
 
Por ti mos u dorëzo
e fortë qëndro
në çaste të tilla
forcën tënde rrit
dhe përballu me smirën
për çdo ditë.
 
Në heshtjen tënde
ndiej të ngjizur mençurinë
e si vargje siluetash
shoh hijet e shkronjave
në ikje e sipër
të shkapërderdhen
në mijëra grimca
 
për t’u ribashkuar më tutje
brenda shpirtit tënd
në një kështjellë të vetme
që herë duket shpresë
herë jetë
e herë lumturi
por që është
fjala më e bukur
shqip i thonë
Dashuri.

  Rrugës

 
Agoi mëngjesi
Dielli buzëqeshi
në rrugë më flaku.
 
Eci e s’trazohem dot
edhe qielli po të shembet
e ka kot.
 
Nuk ngeci
se jam betuar
për rrugë e punë.
 
Dielli nxe
qielli vështron
e unë rritem
 
Pa fund...