Cikël poetik nga Virion Graçi

Nga   Virion Graçi

* * *

Në çelje të programit

Valltaret mulate derdhin tajfune epshi

Mbi minutat e dlira të paqes.

Gjatë shfaqjes i blen patatinat

Nga mulati i vafër.

Mbas darke merr në telefon

Dhe përunjësisht i kërkon lejë për nesër

Shefit mulat.

* * *

Pasi doli nga kulla i hypi kalit

Pasi i hypi kalit u largua nga kulla

Pasi u largua nga kulla i’u afrua lumit

Pasi u takua me lumin ajo i mbajti frerin kalit

Pasi i mbajti frerin kalit zbriti në zallin e nxehtë

Pasi zbriti në zallin e nxehtë

Kërkoi me sy një vend të fshehtë

Pasi e gjeti vendin e fshehtë

Filloi të zhvishej

Pasi u zhvesh plotësisht

Ajo kërkoi rrobat e banjos

Pasi kërki rrobat e banjos

U kujtua se nuk i kish marrë me vete

Pasi u kujtua se nuk i kish marrë me vete

Nxitoi të fshihej në kallamishtë

Pasi u fsheh në kallamishtë

Lumi ngriti valë e shkumë

Pasi lumi ngriti valë e shkumë

S’u dukëm më as kallamat, as ime zonjë.

Pasi s’u duk më ime zonjë në kallamat e përmbytur

Unë u ktheva pa hingëllima për në kullë.

* * *

Lumturia ime varej kryekëput

Nga kërcinjtë e nyjëtuar të asaj specieje

Të cilën botanistët e quajnë karkalec.

Lumturia ime varej kryekëput

Nga trajektorja e tij tërë dredha

Aty bëhej kulm i trekëndëshit barabrinjës

Këtu përmesore e këndit të gjerë

Fushat humbisnin fëmijët e gjelbër

Nga shikimi i tij tejet i vëngër

Vajzat humbisnin pastërtinë e syrit

Nga harku i tendosur prej tij në skuta.

Karkalec quhet. Me pëlqimin e tij

Po i’a shpall sekretin:

Ndodhej nën juridiksionin e një shteti tjetër

Lumturia ime - specie e ndaluar

Dezinfektohej me aksione të vrullshme lokale.

© Virion Graçi