Home | Literature | Ti, planeti im më i afërt...

Ti, planeti im më i afërt...

image
Ndjej, si fryjnë erërat e shirave...

 

Nga Agim Pipa

 

 

*E bardha - foshnja që më flet për altarin...

 

Rrugën drejt saj e di, e njoh, qysh se u linda;

të paktën

kështu më thotë uni, që më rri si një foshnje

thellë kokës, 

ku më fshihet e gjithë bota.

 

Rrugën e bardhë, dëborat e heshtjes,

ngricat, duart që s’i arrij dot mes reve,

gjoksin e bardhë, llërët, gushën dhe qafën

i ndjej, ju flas, 

më përqafojnë me fjalë të bardha 

dhe ju them duke kënduar: “Ju dua...”

 

Rri aty fryma e saj e bardhë; 

ajo qëndron fare pranë meje 

gati të më tregojë sa të bukura janë ëndërrat

dhe rruga e prekjes së tyre;

 

rri aty fryma e saj e bardhë

gati të fshijë të gjitha ngjyrat që s’i dua

duke më bërë të mendoj veç të bardhën e altarit,

ku betimi është një dhe i vetëm.

 

Foshnje, me frymë dhe trup të bardhë

ikona e lumturisë, që e puth haptaz 

edhe ngre për të

statuja të bardha gjithë jetën.

 

E ëndërrt e bardha; 

gjithçka e jotja - 

edhe më e bardhë...

 

**Nga cikli:

“Baladat e ngjyrave të padukshme, që i dua...”

 

 

*Sy i madh dhe i bukur, çfarë unë shoh...

 

Syri kundron tokën,

syri kundron qiellin;

ngjyrat, avionët lart dhe në aeroport

kur zbret ti;

syri ndalon mbi një tryezë çaji, pastaj

humbet në mjegulla mbrëmjesh 

me shi.

 

Unë shoh

sepse ashtu dua të shoh;

unë shoh

sepse ngjyrat, dhe toka, dhe qielli

janë të gjitha siç i shoh unë

unë shoh ndryshe;

 

Syri - 

e dukshmja dhe e padukshmja 

e hënës që qëndron mbi supet e mia.

 

Eja -

ngjyrë toke trupi yt, dhe

tela telefonësh mbushur me zogj

pamja që më kundrojnë sytë.

 

Lind dhe vdes dashuria

pa sy...

 

 

 

 

*Ti, planeti im më i afërt...

 

Ndjej, si fryjnë erërat e shirave;

si gjethet e reja në pyll, pasi të takoj ty, 

më shëndrrohen në ëndrra; dhe ëndrrat

në shtresëza të gjelbërta poemash.

 

Unë, rimar frymë

mbi gjendjen e diellt të liqenit tim, ku

zhurma e lopatave të barkave shëtitëse

më çon në brigje të njohura;

 

Mua, nuk më shkon mendja kurrë

t’i ngjis qiejt me copa letrash në duar;

as me vargonj dëshirash kalpe 

që mund të më mbajnë peng 

gjithë jetën time 

pas teje.

 

Unë 

kam lindur të jem i lirë si ty, shpirti im

dhe ti, 

edhe pa qenë pranë meje,

qëndron si një planet i afërt

që i jep tokës sime 

pamjen e fytyrës tënde...

Subscribe to comments feed Comments (0 posted)

total: | displaying:

Post your comment

  • Bold
  • Italic
  • Underline
  • Quote

Please enter the code you see in the image:

Captcha
Share this article
Tags
Rate this article
0